Chapter 10 - Prinsesa

"Ang dami ata tao ngayon?"

"Malamang bakasyon eh" sagot ni Swakie.

"Oh ayan na pala sila Rona" singit ni Dennis.

Mag kasama dumating sila Rona at Lyra sa meeting place na pinag usapan namin upang manuod ng sine.

"Lyra! ganda ng suot natin ah, diba Neal?" sambit ni Swakie.

Napatango na lang ako sa sinabi ni Swakie.

"Naku salamat" sabay ngiti ni Lyra.

"Heto mga ticket niyo sa sine" sabay abot sa amin ni Dennis ng mga ticket.

"Salamat Dennis" sagot ni Rona.

"Tara na at mag sisimula na yung sine"

Pumasok na kami sa sinehan nila Swakie, Dennis, Rona at Lyra. Puno ang sinehan dahil sikat ang bida ng sine na si Leonardo DiCaprio.

"You create the world of the dream. We bring the subject into that dream and fill it with their subconscious"

"How could I ever acquire enough detail to make them think that it's reality?"

"Well, dreams, they feel real while we're in them right? Its only when we wake up then we realize that something was actually strange"

"Ang sarap ng popcorn!" singit ni Swakie habang nanonood kami.

"Takte to sumama ka ba para manuod o kumain? Akin na nga yang popcorn!"

Kinuha ko bigla yung popcorn mula kay Swakie.

"Ho-hoy!"

"Eto Swakie sayo na lang"

"Uy salamat Rona! Haha akala mo Neal maiisahan mo ako"

"Ang kulit ni Swakie" natatawang sinabi ni Lyra.

Nang matapos kami manuod ng sine, lumabas na kaming lima sa sinehan.

"Grabe ung sine ni DiCaprio, na hilo ako" sambit ni Dennis.

"Eh paanong hindi ka mahihilo kung saan-saan ka dumudungaw"

Nag tawanan lang kaming lahat.

Matapos nito ay kumain kami sa isang pizza restaurant.

Masarap yung kinain namin na pizza kahit halos puro si Swakie ang kumain. Na una nang umalis si Dennis dahil may gagawin pa daw siya sa kanila, si Rona naman ay umalis na din matapos kumain dahil mag babantay pa daw siya ng tindahan nila.

"Oh Swakie may isang piraso pa ng pizza"

"Ay mauna na din pala ako" sagot ni Swakie.

"Hu-huy?!"

Bigla na lang umalis si Swakie ng walang sinasabing dahilan.

"So... It's just the two of us" sabay ngiti ni Lyra.

"Haha mukhang ganun na nga.. Onga pala ano sunod mo na i-cocosplay?"

"Hmm... Baka si Shana"

"Mahilig ka sa mga warrior type ng characters?"

"Medyo, sa cosplay kasi kahit papaano nagiging mukang strong ako haha!"

"Hahaha! Lyra, gabi na pala. Uwi na tayo?"

"Iha-hatid mo ako?" sabay kindat ni Lyra sakin.

"Makaka-tanggi pa ba ako?"

Hinatid ko si Lyra sa bahay nila, buti na lang hindi gaano ma-trapik kaya mabilis kami dumating sa kanila.

"Sige Neal salamat sa pag hatid"

"Sige ingat sakin haha!"

Pa alis na ako ng biglang humabol si Lyra sakin.

"Neal..."

Nag lapat ang kanyang mga labi sa akin pisngi... Isang halik ng prinsesa.

-end of chapter 10-

The movie they watched was Inception.

All characters appearing in this work are fictitious, any resemblance to real persons, living or dead is purely coincidental.

Chapter 9 - Rona

Ako nga pala si Rona, Isang IT graduate pero sa hirap mag hanap ng trabaho ay na pilitan na lang ako tumulong sa tindahan ng mga magulang ko.

"Ate pa bili nga po isang kilong bigas, yung dinorado"

"Ah saglit lang... Heto oh"

Bigla akong tinawag ni mama.

"Rona! Anak may tawag ka sa telepono!" sigaw ni mama.

"Opo!"

Pinuntahan ko at sinagot ko ang telepono.

"Hello?"

"Ronachii! Hehe!"

"Uy Lyra, Kamusta bakit ka napa tawag?"

"Labas tayo?"

"Ha? Ngayon?"

"Yup! Shopping sa mall"

"Sige, Anong oras?"

"Mga alas-dos na lang hehe"

"Sige Lyra kita na lang tayo mamaya"

Pag tapos nung pag uusap namin ni Lyra sa telepono ay nag ayos na ako upang maka punta sa mall.

Nung dumating ako sa lugar na pag hihintayan ko kay Lyra ay mamaya pa dumating na din siya.

"Rona!"

"Hi"

"Tara shopping?"

At nag shopping na nga kami ni Lyra, Sa totoo lang hindi ko hilig ang mag shopping isa pa wala din naman ako gaanong pera.

Pag tapos ng ilang oras namin na pag sho-shopping ay naisipan muna namin mag kape sa isang coffee shop.

"Ang sarap din pala ng kape nila dito"

"Ah oo Lyra, Dito din kami minsan nag kakape nila Neal"

"Ah.. Ma-iba ako"

"Ano yun?"

"Na in-love ka na ba Rona?"

"HA!?"

"Bakit? Hindi pa ba? hehe"

"Eh.. Nakakagulat kasi yung tanong mo..."

"Hahaha! Ang cute mo Ronachii!"

"Pano ba haha!... Hindi ko alam eh.."

"Hmm?... Mahirap ba umibig? Minsan tinatanong ko kasi yan sa sarili ko, yung tipong 'Kelan kaya ako mag mamahal ng taong mamahalin din ako' masaya siguro yun"

"Kailangan ba mahal ka din niya?" ngumiti ako kay Lyra.

"Uyy! si Rona hahaha!"

"Bakit? Haha! Pero hindi sa ayaw ko pa umibig, na tatakot lang kasi ako. Tila yan ang isang parte ng buhay na hindi ako sigurado kung kaya kong harapin"

"I think, Lahat naman ata tayo ganyan ang na raramdaman. Siguro may ilang tao lang talaga na kaya harapin ang mga hindi siguradong bagay sa buhay natin" sabay ngiti ni Lyra sakin.

"Oo nga.."

Matapos namin mag kape ay na isipan na namin umiwi dahil mag gagabi na din pala, Ng maka uwi ako ng bahay nag text si Lyra sa akin.

"Thanks sa bonding Ronachii! Love Love!"

-Lyra

"Salamat din girl! Love Love!"

-reply ko

Pa-tulog na ako nang biglang nag ring ang telepono.

"Riiiiing"

"Sino kaya yun.. Hello?"

"Yo loser!"

"Hay! akala ko naman kung sino na, oh bakit ka napa-tawag?"

"Nag i-imbita si Dennis na manuod ng sine sa sunod na lingo. Isama mo na din si Lyra kung gusto niya"

"Ahh sige tanong ko kay Lyra kung gusto niya sumama"

"Oh pano iba-baba ko na etong telepono at gabi na pala hahaha!"

"Ngayon mo lang na pansin? Loser ka talaga!"

"Hahahaha! Sige na, good night"

"Ahh teka...."

"Oh bakit?"

"Sige wala... Good night din..."

-end of chapter 9-

All characters appearing in this work are fictitious, any resemblance to real persons, living or dead is purely coincidental.